Rik van Hazendonk

De basis van deze serie ligt in schilderijen met een dikke huid en scherpe snedes, zoals ik die van 2009 tot 2012 maakte. Die huid bleek prima als stempel te gebruiken voor simpele druktechnieken. Een schilderij wordt hiermee… Lees verder

Monochromen; vellen acrylverf zonder drager: pure kunststof. De vellen zijn in serieproductie vervaardigd volgens een vaste procedure. Maar dan: zoveel toevallige details en productiesporen; bijna organisch. De tafel, deel van de installatie 5 keer ‘Elk vijfde monochroom’, is… Lees verder

Een enkele verfstreek. Het kleinst mogelijke ‘product’ – na de stip – van het schilderen. Fascinerend, zowel als idee als ook in de magie van zijn ontstaan. Een enkele handbeweging met een vaak overdonderend resultaat. Wanneer wordt een… Lees verder

Deze serie is het resultaat van vernietiging. De dikke laag acrylverf van het oorspronkelijke schilderij – chemisch gezien ‘gewoon’ plastic – is met behoorlijk wat kracht van het doek getrokken. Dit vernietigingsproces maakt sporen zichtbaar, zowel sporen van… Lees verder

Het monochrome schilderij is een hoeksteen van de 20ste-eeuwse moderne kunst. Mijn fascinatie met het monochroom zit hem in het basale: één kleur verf op linnen; dat is alles. Het bracht me grote hoeveelheden, wat slordig ogende linnen… Lees verder

Series bestaande uit flarden schilderkunst. Sporen zijn het slechts. Gaat het hier nog wel om schilderen? Welke waarheid is hierin te vinden? Waar ben ik naar op zoek?

Ik doe mijn uiterste best ervoor te zorgen dat losse delen van mijn werk nauwelijks serieus te nemen zijn. Ze verdienen hun bestaansrecht in de context van een serie of door een ruimtelijke schikking. Toch gebeurt het dat… Lees verder

Een vel aquarelpapier beschilderd met zeer dunne, haast gedesintegreerde acrylverf, in één kleur, hangt met spelden aan de muur. Los daarover hangt een (vaak veel) kleiner raster van stramien, aan beide kanten beschilderd. Randen – ook de zelfkant… Lees verder

Rechthoeken op papier, verdeeld in een raster. Ze zijn (meestal) geschilderd in een enkele, waterige kleur. Een simpel gegeven. Grond voor een rijke schilderkunstige ruimte.

Twee vlakken. Verdeeld volgens de Gulden Snede. Eén nat met water; het andere, het grote, beschilderd met waterige verf. Waar de vlakken elkaar raken start het proces.